Vióuleto(-de-Rivinius)
Viola riviniana
Violaceae
Nom en français : Violette de Rivinius.
Descripcioun :La vióuleto-de-Rivinius fai partido dóu group de vióuleto que fai d'entre-nous. Se recounèis à si fueio en rouseto à la flourido, à sis estipulo primo e franjado en triangle (e pas en lanço) e soun esperoun pulèu clar. Trachis dins li bos coume li blachiero sus sòu séusous. Coumpara emé la vióuleto-de-Reichenbach que ié sèmblo proun, mai que trachis pulèu sus cauquié.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 10 à 25 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 à 2.5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Blachiero
- Champino
- Orle de bos
- Castagnaredo
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Viola riviniana Rchb., 1823
(= Viola canina L. )
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988